هر گاه بحث تولید داخلی به میان می آید، مسئله‌ی قاچاق کالا و تاثیرات سوء آن بر روند تولیدات داخلی نیز سریعا به چشم می‌خورد؛ متاسفانه سال‌هاست که ﻗﺎﭼﺎق، تاثیر سوئی بر اقتصاد ﮐﺸﻮرﻫﺎی آﺳﯿﺎی ﻣﺮﮐﺰی، بالاخص کشور عزیزمان ایران گذاشته است؛ و روند قاچاقِ کالا و معضلات آن عموما تاثیر سوء بیشتری بر روند کارگاه‌های تولیدی‌های مختلف (چه کوچک، چه متوسط و چه بزرگ؛ و البته عموما تولیدی‌های کوچک) می‌گذارد، به نحوی که در سال‌های اخیر بارها شاهد تعطیلی تولیدهای مختلف در اقصی نقاط کشور عزیزمان بوده‌ایم.

رونق تولید، رونق اقتصادی و شکوفایی کشور را در پی دارد

و این در حالی است در بطن علوم اقتصاد، رونق تولید یکی از مهم ترین عواملی به شمار می‌رود که می‌تواند ضامن رشد و بالا رفتن سطح اقتصادی یک کشور باشد و عین حال، متضمن امنیتِ این رشد و پویایی برای آینده‌ نیز باشد. در واقع شیوه‌های گوناگونی برای برون‌رفت از مشکلات اقتصادی می‌توان ارائه داد؛ اما غالب راهکارهایی که برای زمان حال قابل ارائه و اجرا می‌باشند، عموما نمی‌توانند تضمینی را برای ثبات در رویه‌ی اقتصادی ایجاد نمایند. و از همین رو است که رونق تولید داخلی در یک دید بلندمدت به مراتب بیشتر به چشم می‌آید.

در تکمیل موضوع یاد شده می‌توان فواید بسیاری را برای تولید داخلی برشمرد؛ بالا رفتن توآمان سطح کیفی و کمی تولیدِ دخلی، می‌تواند مشکلات اشتغال و بیکاری، فساد، جرایم اجتماعی را به طور کاملا چشم‌گیری کاهش دهد، نقش مؤثری را بر کاهش وابستگی به سایر کشورها و آسیب‌پذیری اقتصادی ایفا کند و حتی روند وابستگی به سایر کشورها را وارونه نماید، امنیت فکری، روحی و روانی را بر جامعه حاکم نماید، فرهنگ اجتماعی را از یک جامعه‌ی مصرف‌گرا و وابسته به یک جامعه‌ی مولد و پویا تغییر دهد و ...

تولیدات کوچک، مکمل اقتصاد کلان است

و در این بین گسترش زیرشاخه‌های اقتصادی به هدف تقویت تولید داخل، بسیار هائز اهمیت است. و در این خصوص موردی که در برنامه های تولیدی داخل باید بیشتر بر آن تأکید شود، توجه بسیار ویژه به بخش تولید، بخصوص حمایت و گسترش کارگاه ها و واحدهای تولید کوچک است، چراکه توسعه‌ی این واحدها هم به جهت نوآوری و ابتکار در تولید، دگرگونی در صادرات کشور اشتغال‌زایی و … می‌توانند در عین سادگی در اجرا، بسیار کارآمد نیز باشند، و هم با نظر به گستردگی و پراکندگی بسیار بالا به جهت ممانعت از بازیگوشی‌های مغرضانه‌ی دشمنان داخلی و خارجی، بسیار موثر بیافتند.

تولیدات مشابه خارجی، پدافند غیرعامل را به همراه دارد

اگرچه قاچاق اجناسی که مشابه آن در کشور تولید می‌شود بدترین نوع قاچاق به شمار می‌رود؛ اما با اندک نظری با آینده می‌توان به سرعت دریافت که به منظور خنثی‌سازی روندی که بسیاری از کشورها در جنگ اقتصادی پیش گرفته‌ و با آن در صدد صدمه زدن به اقتصاد داخلی ما هستند، بهترین روش همین است که با تولید اجناسِ مشابه محصولاتِ قاچاق خارجی (البته با گره زدن این محصولات با کیفیت و قواعد بومی) رفته رفته جای این محصولات را کاملا در درون کشور پر کرده و مجالی برای عرض اندام به آنها ندهیم.

چراکه عموما محصولات قاچاق یا بر مبنای نیاز فعلی جوامع به درون کشورها رسوخ می‌کنند و یا بر مبنای نیازسازی جدید؛ که در هر دو صورت بازاری وسیع از هر کشور را به خود اختصاص می‌دهند و با برون‌کشی نقدینگی جامعه، شرایط را برای فلج سازی اقتصادی کشورها فراهم می‌کنند؛ پس بهترین شیوه برای حذف این مشکل، جایگزینی نمونه‌های داخلی با نمونه‌های قاچاق است.

تولیدات کوچک، بهترین راه برای مقابله با قاچاق کالا

وقتی حرف از مقابله با قاچاق کالا به میان می‌آید، عموما تولید کننده‌های داخلی از این موضوع طفره رفته و سعی می‌کنند خود را درگیر چالش این موضوع نکنند؛ چراکه عموما کالاهای قاچاق به گونه‌ای انتخاب می‌گردند که چه به دلیل کیفیت پایین و چه به دلایل دیگر از قیمت پایینی برخوردار باشند تا بتوانند حاشیه‌ی سود بالایی را ایجاد نمایند. از همین رو، در موارد زیادی شاهد آن هستیم که کارخانه‌های تولیدی داخلی با تمام مشکلاتی که در مسیر تولید خود دارند، چندان نمی‌توانند با محصولات قاچاق مقابله کنند.

اما با اندک مطالعه‌ای در خصوص نحوه‌ی تولید کالاهای قاچاق، می‌توان به راحتی دریافت که عواملی همچون کیفیت نامرغوب، نیروی انسانی ارزان، عدم هزینه‌کرد برای زیرساخت تولیدات، بهره‌گیری از شیوه‌های تولید موزائیکی و ... جزو مواردی به شمار می‌آیند که سبب آرزان شدن کالاهای قاچاق می‌شوند.

از همین رو، راه‌اندازی واحدهای تولیدی کوچک، شیوه‌ای بسیار قدرتمند در خنثی سازی آفند دشمنان اقتصادی کشور است، چراکه عمده‌ی موارد یاد شده به صورت‌های مختلف در دل واحدهای تولیدی کوچک جای می‌گیرد که همین سبب می‌شود در صورت بهره‌گیری حساب شده و علمی از پتانسیل‌های واحدهای تولید کوچک، هیچ یک از ویژگی‌های یک محصول قاچاق نتواند توان رقابت با محصول داخلی را ایجاد نماید.