امروزه با افزایش قدرت رسانه‌ها، آشنایی هر یک از ما با تولیدات و محصولات رنگارنگ و متنوع در دنیا بسیار بیشتر شده است و مصداق ضرب المثل "نخردیم نان گندم، اما دیدیم دست مردم" به خوبی برای هر یک از ما بروز و نمود پیدا کرده است.
اگرچه اشراف هر یک از ما به تک تک محصولاتی که در بازار جهانی در حال عرضه هستند و دسترسی کامل ما به ریزِ جزئیات و اطلاعات این محصولات و تولیدات، در نگاه اول بسیار مطلوب و مفید می‌نماید؛ اما با اندک دقتی، می توان متوجه شد که:

• دسترسی هر یک از ما به انبوهی از اطلاعات (اعم از اطلاعات مربوط به محصولات و تولیدات، که بحث این مطلب است، و یا هر گونه اطلاعاتِ دیگر)، می‌تواند به شدت از تمرکز ما بکاهد.
• مشاهده‌ی مداوم تولیدات جورواجور و رنگارنگ به شدت بر افزایش احساس ما به هر یک از تولیدات می‌افزاید.
• فرو رفتن در دید زدن‌ها و بررسی‌های مکرر این و آن تولید و محصول، موجب ایجاد عادت ناصحیح مصرف‌گرایی می‌شود.
• ایجاد عادت مصرف‌گرایی و هزینه‌کرد مکرر برای تهیه هر یک از محصولات موجب از بین رفتن سرمایه‌های ما می‌شود.
• کاهش قابل توجه سرمایه‌ها و اندوخته‌های ما و افزایش حسِ مصرف‌گرایی در ما، به شدت مانعی برای پیشرفت ما خواهد شد.

البته در این مطلب قصد ردِ فواید بی‌شمار رسانه و امکانات بسیار مفید و سازنده‌ای که برای ما به ارمغان آورده ندارم؛ اما، لازم دانستم تا با بیان مباحثی و ارائه تذکراتی، ذهن شما همراه گرامی را نسبت به مواردی که مورد بی‌توجهی قرار گرفته است، اندکی باز کنم.

مصرف‌گرایی عامل فقر و نداری است

اگر به افرادی که به طور مداوم از نداری، بی پولی و مشکلات مالی نالان هستند توجه کنید، خواهید دید که در تمامی آنها یک موضوعِ مشترک به وضوح به چشم می‌خورد؛ و آن اینکه، عموما آنها قادر نیستند تا پایان ماه هیچ اندوخته‌ی مالی برای خود سپرده‌گذاری کنند.
و اگر از این افراد علت این امر را سوال کنید، عمدتا علت را به مشکلاتی همچون تورم و گرانی، درآمد پایین و امثال این گرده می‌زنند. و حال اینکه اگر وضعیت درآمدی تعدادی از این دسته از مردم را مورد ارزیابی قرار دهید، خواهید دید که هیچ تناسبی در وضعیت درآمدی آنها پیدا نمی‌شود؛ یعنی گروهی از آنها حقوق پایینی دارد، گروهی از نظر توان درآمدی در میانه‌ها هستند و گروهی نیز در شرایط مطلوبی از درآمد  و حقوق قرار دارند. اما همه‌ی آنها در نهایت فاقد هر گونه اندوخته و سپرده می‌باشند.

پس علت بی پولی در اقشار مختلف چیست؟

با بررسی این سوال، می‌توان به این قطعیت رسید که علت این است: افرادی که در شرایط مالی بد به سر می‌برند، افرادی مصرف‌گرا هستند که فارغ از هر میزان حقوق و آورده‌ی مالی که ماهانه در حساب آنها قرار می‌گیرد، تا ریال آخر دارایی خود را صرف هزینه‌کردن برای تهیه‌ی اسباب، لوازم، خوراکی‌ها و غیره‌ای می‌شوند که با نیازهای کاذبشان گره خورده است.

در واقع درصد عظیمی از مردم عادت کرده‌اند به همان اندازه‌ای که حقوق می‌گیرند، به همان اندازه نیز احساس نیاز به تهیه‌ی اقلامی متنوع بکنند. و بدین صورت، اگر درآمد آنها به یک باره 1.5 برابر، 5 برابر و یا چندده برابر هم بشود، آنها به خوبی راهی برای هزینه‎کردن این مبلغ پیدا خواهند کرد؛ چراکه برای یک انسان مصرف‌گرا همیشه محصول یا خدماتی جدید وجود دارد که با میل و خواسته‌ی او همسو باشد.

مصرف‌گرایی ریشه‌‎ای تاریخی دارد

البته اگرچه امروزه رسانه‌ها بر این موضوع به شدت دامن زده‌اند و بر میزان امیال کاذب و غیرضروری عموم مردم افزوده‌اند؛ اما جالب است بدانید که این موضوع به هیچ وجه محدوده به دوره و عصر ما نیست، بلکه با اندک مطالعه‌ای و اندک نظاره‌ای در تاریخ، درخواهیم یافت که این خصیصه‎ی ناصحیح از دیرباز در وجود بشر قرار دادشته است.

به عنوان مثال، داستان‌های واقعی که در کتاب "ثروتمندترین مرد بایل" ثبت شده است (این داستان ها براساس کتیبه‌هایی نگاشته شده که از سه الی پنج هزار سال پیش در شهرِ باستانی بابل ثبت شده بودند)، نشان می‌دهد که در هزاران سال پیش نیز یکی از بزرگترین مشکلات مردم که منجر به فقر و بی‌پولی آنها می‌شده، همین مسئله‌ی مصرف‌گرایی آنها بوده است.

اما به هر حال، امروز رسانه‌ها نیز شتاب ویژه‌ای به این موضوع داده‌اند و موجب تشدید آن شده‎‌اند. 

خانواده‌ی مصرف‌گرا، خانواده‌ای فقیر است

یکی از اشتباهات رایجی که اغلب والدینِ دلسوزِ ناآگاه برای فرزندانشان مرتکب می‌شوند این است که برای اینکه فرزندانشان احساس کمبود و حقارت نکند، به طور مداوم هر آنچه را که او درخواست و اراده می‌کند برایش تهیه کرده و در اختیارش می‌گذارند. 
و اگرچه اتخاذ راهکارهایی برای جلوگیری از احساس حقارت در فرزندان بسیار ضروری و لازم است، اما این روش صددرصد و کاملا غلت است. در واقع فرزندانی که به صورت مکرر تمام خواسته ها و آرزوهای درست و غلط خود را برآورده شده می‌بینند و به هیچ وجه نیازی برای تلاش و صبر و ... احساس نمی‌کنند، در بزرگسالی نمی‌توانند خود را با دنیای واقعی که به احتمال زیاد عاری از پشتنوانه و کمک والدین نیز است انطباق بدهند. همچنین در این دسته از فرزندان، عادت غلط مصرف‌گرایی نیز به شدت ثبیت و محکم می‌شود که خود مشکلاتی دوچندان به همراه دارد.

البته این چنین فرزندانی در بزرگسالی که به مصرف‌گرایی خو گرفته‌اند، الگوهای بسیار بدی برای فرزندان خود نیز خواهند بود. و چه بسا که آنها جز دسته‌ی والدین دلسوز نیز نباشند، اما با رویه‌ی مصرف‌‌گرایی مکررشان، این قاعده‌ را به فرزندان خود نیز منتقل می‌کنند و این شروعی برای یک چرخه‌ی معیوب در مسیر پرورش و آموزش فرزندان خواهد بود. چه بسیار که بسیاری از ما نیز در چنین خانواده‌هایی بزرگ شده باشیم.

تولید، نقطه‌ی مقابل مصرف‌گرایی است

در مقابل افراد مصرف‌گرا، کسانی می‌باشند که تا حدامکان اندوخته‌‎‌های نقدی و غیرنقدی خود را صرف تولید محصول و یا خدمات می‌کنند. البته این به معنای حذف مصرف از روند زندگی این گروه از مردم نیست؛ تولید کنندگان نیز لاجرم مصرف کننده نیز هستند؛ اما:

• تولیدکنندگان واقعی به خوبی می‌دانند که هرچه از میزان مصارف کاذب کم کنند، توان تولیدشان به همان میزان افزایش پیدا می کنند.
• آنها عموما مصرف خود را به نیازهای واقعی و ضروریات زندگی و کارشان محدود می‌کنند و به هیچ وجه مسخ تبلیغات نیازساز نمی‌شوند.
• تولیدکنندگان واقعی از لذایذ کوتاه مدت چشم‌پوشی می‌کنند و درنتیجه صرفه‌جوییِ حاصل از این کار موجب رونق کسب و کار و تولیدشان می‌شود.
• تولیدات آنها در درازمدت (و یا در میان مدت و حتی گاه در کوتاه مدت) برایشان آورده و سودی دوچندان به همراه دارد که می‌تواند صرف نیازهای ثانویه نیز بشود.
• آنها عموما به دوری از مصرف‌گرایی خو می‌گیرند و لذا سودهای کلانی که بعدا عایدشان می‌شود نیز مجدد در چرخه‌ی تولید و شکوفایی صرف می‌شود و نه مصرف در مسیر نیازهای ثانویه و یا حتی کاذب.

خانواده ی مولد، خانواده ی موفق

براساس آنچه که در بالا گفته شد، والدین دلسوزی که دلسوزی و محبت خود را با آگاهی و دوراندیشی گره زده‌اند، به خوبی می‌دانند که نادیده گرفتن و حذف بعضی از نیازهای اعلامی از سوی فرزندان و نه گفتن به برخی از درخواست‌های نامطلوب آنها (در کنار به کارگیری شیوه‌های صحیح رفتاری و عملکردیِ والدین) می‌تواند  شیوه‌ی صحیح مصرف و راهکار درست هزینه‌کرد دارایی‌ها را به فرزندان یاد دهد.

از همین رو، خانواده‌هایی که در روند زندگی‌ خود توجه ویژه‌ای بر مقوله‎‌ی مضرات مصرف‌گرایی دارند و برای مقابله با این مضرات، شیوه‎‌های صحیح و علمی را در پیش می‌گیرند؛ عموما چرخه‌ای از آموزش و پرورش را تشکیل می‌دهند که در آن همیشه فرزندان به سمت شکوفایی و تعالی در حرکتند.

شهرک سدید و کمک به تولید شما

از آنچه که عنوان شد، چنین بر می‌آید که هر یک از بایستی در مسیر شکوفایی خود و عزیزان خود تمام هم و غم خود را معطوف فراگیری قواعد صحیح مصرف، تولید، آموزش و ... کنیم.
 

که در این خصوص تیم مجرب شهرک صنعتی سدید با حساسیت ویژه و دغدغه‌ی بسیار آمادگی دارد تا در مسیر تحقیق این مهم، شما عزیزان را کمک کند. از همین رو شما می‌توانید در جهت تحقق رویای موفقیت‌ اقتصادی خود از تجربیات ما کمک بگیرید.